Hæ kæra Auður,

Takk fyrir gott samtal eftir hádegistímann á þriðjudag og takk fyrir senda til mín söguna frá fyrstu fæðingunni minni. Þú talaðir um að lesa söguna í næsta tíma og því ákvað ég að drífa í því að senda söguna af annarri fæðingunni minni af því að ég held að það sé gott að sögurnar séu saman, önnur fæðingin mín var svo heilandi að mörgu leiti og sú reynsla sem ég mun horfa til núna í komandi fæðingu.

Ég var að fara verða mamma í annað sinn. Það var erfitt að hugsa til þess að ég muni geta elskað jafn mikið og ástin sem kviknaði þegar ég eignaðist mitt fyrsta barn en vinkonur mínar sem eru marga barna mæður höfðu sagt mér að hjartað stækki og ég hlakkaði til að finna þá tilfinningu. Í 10.vikna meðgönguverndartíma á heilsugæslunni fór ljósmóðirin yfir fæðingarskýrsluna úr fyrri fæðingu og hvatti mig til að kynna mér Björkina sem fæðingarstað vegna þess hve vel hafði gengið síðast. Fæðingarheimilið Björkin hafði opnað eftir að ég átti elsta strákinn en ég hafði heyrt góða hluti. Við maðurinn minn fórum í viðtal til Bjarkarinnar og vorum alveg heilluð af ljósmæðrunum þar og þessum möguleika. En eðlilega komu upp ýmsar spurningar tengt öryggi, hvað ef það þyrfti td að klippa aftur? Elva ljósmóðir í Björkinni svaraði öllum spurningunum okkar svo vel og við áttum mjög gott spjall, hún td sagði okkur að það væri mjög eðlilegt að það hægist á hjartslætti barns þegar það er að koma niður fæðingarveginn eða að ekki náist að mæla hjartsláttinn þegar það er á leið niður. Það var svo gott að tala við Elvu og hún fyllti mig svo miklu öryggi og trú á sjálfri mér. Við ákváðum að nýta okkur fæðingarþjónustu Bjarkarinnar.

Í aðdraganda fæðingarinnar var ég dugleg að undirbúa mig, mætti í jógað hjá Auði þegar mögulegt var og gerði jóga heima með Auði á tölvuskjánum þegar covid lokanirnar voru í hámarki. Dagana fyrir settan dag var rosalega gott vorveður, ég hlustaði á bókina hennar Inu May Gaskin Guide to childbirth og braut saman þvott í sólinni á pallinum. Í Bókinni er farið yfir fæðingarsögur og lestur bókarinnar auk jógans er það besta sem ég gerði í undirbúningi fæðingar.

Mamma gaf mér líka bókina “Systa – Bernskunnar vegna” eftir Vigdísi Grímsdóttur og gengin 40 vikur las ég bókina í einum rykk, um bernskuminningar hennar Systu sem ólst upp í Laugardalnum á 6. Áratugnum, í byrjun bókarinnar er sagt frá heimafæðingu í Skipasundi, það var svo fallegt að lesa þessa minningu ungrar stúlku af því þegar mamma hennar fæddi yngra systkini hennar á meðan hún var úti að leika.

Á sunnudegi gengin 40+5 daga vaknaði ég eldsnemma að morgni með stráknum mínum 3 ára, ég var með einhverja tilfinningu um að taka því rólega, daginn áður á laugardeginum höfðum við farið í göngutúr um Grasagarðinn og ég hafði fundið seiðing í kúlunni. Við áttum góðan sunnudag litla fjölskyldan á pallinum, grilluðum hádegismat og lékum okkur. Um miðjan dag tók ég mynd af mér með kúluna og ákvað að leggja mig, borðaði svo kvöldmat, þetta hlyti nú að fara byrja, ég var með einhverja tilfinningu og smá seiðing í kúlunni. Strákurinn minn átti erfitt með að sofna, eins og hann fyndi eitthvað á sér. Ég fór í sturtu og lét buna á bakið á mér því ég var byrjuð að vera aum í bakinu. Klukkan að ganga tíu hringdum við í foreldra mína og báðum þau um að sækja strákinn því hann sofnaði ekki, um leið og þau komu byrjaði ég að þurfa rugga mér og gera mjaðmahringi, það var eins og líkaminn minn skynjaði að ég væri ekki lengur að hugsa um þann 3 ára því nú byrjaði þetta. Við hringdum svo í Björkina og Elva svarar um að hún geri sig tilbúna til að koma. Elva kom kl hálf 12, það var svo gott að fá hana heim, ég var svo örugg og mér leið mjög vel. Maðurinn minn ýtti til hjónarúminu og undirbjó fæðingarlaugina, við settum á rólega tónlist, svefnherbergið okkar var eins og hin fullkomnasta fæðingarstofa. Elva skoðaði mig, það voru 3-5 mín á milli hríða og ég var með 7 í útvíkkun. Elva hringdi í Ástu ljósmóður til að láta vita að það væri líklega stutt eftir og Ásta kom, þær mældu líkamshitann minn og tóku reglulega stöðuna a hjartslætti barnsins. Allar mælingar voru gerðar í svo mikilli ró og samvinnu við mig . Um klukkan hálf eitt hvöttu þær mig til að fara í baðið, ég steig ofan í og VÁ þvílíkur léttir á kúluna og bakið.. ég sagði það upphátt “þvílíkur léttir! ég trúi ekki að ég hafi farið á mis við baðið síðast!!” Í baðinu tók ég á móti hverri hríð með öndun, trausti og yfirvegun, hékk fram á laugina og var á fjórum fótum, alltaf í þeirri stöðu sem mér leið best í og nú var farið að styttast á milli, við vorum að hlusta á tónlist og það kom lag með coldplay, ljósmæðurnar fóru að segja frá því að kórinn hennar Ástu hefði tekið lag með coldplay og klippt saman í covid kórmyndband, maðurinn minn fann þetta á youtube og við hlustuðum saman á lagið, þetta var svo skemmtileg og falleg stund og við vorum þarna öll saman í svo miklu trausti og léttu spjalli á milli þess sem ég tók á móti hríðunum. En svo fóru hljóðin aðeins að breytast í mér og ég fann að kollurinn var að koma, ljósmæðurnar leiðbeindu mér með það að hlusta algjörlega á líkamann og ég mætti rembast ef ég finndi þörf fyrir það. Höfuðið kom og þær buðu mér að finna fyrir því og svo í næstu hríð kom hann allur, fallegi drengurinn var komin í hendurnar mínar og beint á bringuna mína.

Það var svo gott að liggja upp við brúnina í lauginni með strákinn í fanginu og manninn minn hinu megin við brúnina að dást að honum. Þetta var allt svo fullkomið, svo skriðum við saman upp í rúm í fyrstu brjóstagjöf. Í þessari fæðingu treysti ég á sjálfa mig alla leið!

Ég hlakka svo til að upplifa þetta allt aftur í fæðingu þriðju barnsins sem ég er núna gengin tæpar 40 vikur með og sendi þér þessa sögu eftir að hafa átt svo gott og hvetjandi spjall við þig eftir jógatíma fyrr í vikunni. Takk Auður fyrir allt sem þú hefur gefið af þér til mín og fjölda annara kvenna.

Kveðja, Yrsa Guðrún Þorvaldsdóttir